ماه فرو ماند از جمال محمّد          سرو نباشد به اعتدال محمّد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست          در نظر قدر با کمال محمّد
وعده دیدارِ هرکسی به قیامت          لیله «اسرا» شب وصال محمّد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی          آمده مجموع، در ظِلال محمّد
عرصه گیتی مجال همّت او نیست          روز قیامت نگر مجال محمّد
و آن همه پیرایه بسته جنّت فردوس          بو که قبولش کند، بلال محمّد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد          تا بدهد بوسه بر نِعال محمّد
شمس و قمر در زمین حشر نتابد          پیش دو ابروی چون هلال محمّد
چشم مرا، تا به خواب دید جمالش          خواب نمی گیرد از خیال محمّد
«سعدی» اگر عاشقی کنی و جوانی          عشق محمّد بس است و آل محمّد

 روز و شب با خودت نرو هی ور
با تو هستم ، بله ، شما ... دختر

قلب تو گرچه واقعا پاک است!
خواهرم خوشگلی خطرناک است

با چنان تیپ و این چنین ترکیب
صورتی مثل کاغذ تذهیب ،

وقتی از خانه می زنی بیرون
مرد صدساله می شود دل خون!

متلک بشنوی تو از حالا
از جوان های بی سر و بی پا

آن یکی با دروغ و صد نیرنگ
می دهد وعده های خوب و قشنگ

دیگری گویدت که جانی تو
گز شیرین اصفهانی تو !

پیرمردی یواشکی از پشت
گوید این دخترک مراهم کشت !

نم نمک می رومی از راه به در
با همین گفته ها می شوی خر !

سادگی ها تو یک کمی کم کن
تو خیابون حواستو جمع کن !

گیرهای سه پیچ را ول کن
خوشگلم ، فکر این ارازل کن

این جوان ها تمام ناجورند
آی ماهی ، بپا همه تورند

پلویی می شوی به یک دوری
سی دی ات پخش می شود فوری

می شوی نقل محفل مردم
سبب عیش کامل مردم

آبرویت به باد خواهد رفت
یه یه خورده ، زیاد خواهد رفت

کار من نیست تا کنم خواهر ،
امر معروف ، نهی از منکر

قصد من نیست تا کنم کیفی
منتها چون که دیدمت حیفی !

گفتم این را بپرسم ای زیبا
که اگر فکر شوهری حالا؟!

گر چه ناراحتی تو از دستم
من خودم کیس قابلی هستم!