ماه فرو ماند از جمال محمّد سرو نباشد به اعتدال محمّد قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمّد وعده دیدارِ هرکسی به قیامت لیله «اسرا» شب وصال محمّد آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی آمده مجموع، در ظِلال محمّد عرصه گیتی مجال همّت او نیست روز قیامت نگر مجال محمّد و آن همه پیرایه بسته جنّت فردوس بو که قبولش کند، بلال محمّد همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد تا بدهد بوسه بر نِعال محمّد شمس و قمر در زمین حشر نتابد پیش دو ابروی چون هلال محمّد چشم مرا، تا به خواب دید جمالش خواب نمی گیرد از خیال محمّد «سعدی» اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمّد بس است و آل محمّد